اقدام پژوهی چگونه با دانش آموزانم انگیزه تلاش را در کلاس ریاضی پیدا کردیم؟

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 39 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

1
‏چگونه ‏با دانش آموزانم انگیزه تلاش را در کلاس ریاضی ‏پیدا کردیم؟‏
‏ارائه راهکاری عملی برای پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه دوم راهنمائی
2
‏فهرست مطالب
توصیف وضع موجود 3
جمع آوری شواهد 1 5
شناسائی مشکل وعلل آن 7
راه حل های پیشنهادی 12
اجرای راه حل های پیشنهادی 14
گردآوری شواهد 2 19
نتایج بدست آمده از این آزمون به شرح زیر است: 19
نتایج امتحان پایانی به شرح زیر است: 29
تجزیه وتحلیل نتایج بدست آمده (ارزیابی ) 30
اعتباریابی در آمار بدست آمده 30
در بررسی تعداد تجدیدی ها به تفکیک کلاس و آزمون داریم: 32
اعتبار یابی با بررسی روند عملکردی دانش آموزان 36
نتیجه گیری 37
منابع ومآخـذ 39
3
‏توصیف وضع موجود
‏در سال تحصی‏ـ‏لی 87-86‏ ‏ پست بن‏ـ‏دی آموزش راهن‏ـ‏مائی ناحیه‏4‏ ‏شی‏ـ‏راز‏ به صورت عمومی برگزار گردید. به همین دلیل شانس انتخاب مدرسه ای را داشتم که کمی مسیر رفت و‏ ‏آمدش برایم راحت‏ ‏تر باشد.‏ ‏با این امید ابلاغ 12 ساعت تدریس ریاضی مدرسه‏«‏راهنمائی‏ دخترانه‏ رضوی1‏»‏ را از مسئ‏ـ‏ول آموزش، دریافت کردم.
‏روز بعد جهت تح‏ـ‏ویل ابلاغ به مدرسه رفتم .مدرسه ای نو ساز با کلاس هائی بزرگ و‏ ‏روشن‏ ‏تمام کلاس های مجاور دفتر آموزشگاه،‏به جای نیمکت،‏صندلی‏ داشتند و ‏این خیلی باعث‏ خرسندی‏
‏من بود.‏ ‏صندلی در آراستگی کلاس هنگا‏م کار گروهی بسیار مفید است(نظر اقدام‏ پژوهش)‏.
‏ ‏طی گفتگوئی با مدیر آموزشگاه ،آمادگی خود برای تدریس در پایه سوم‏ را‏ اعلام کردم؛‏ ‏اما ‏ایش‏ـ‏ان پایه دوم را برای تدریس من در نظر گرفته بودند‏.‏
‏در روز اول مدرسه‏،‏ ‏طی سه زنگ،‏ ‏در هر سه ‏کلاس دوم حضور پیدا کردم.‏در هر کلاس،‏ طبق روال ،‏ ‏بعد از سلام واحوال پرسی ،‏ ‏معارفه و‏ ‏حضور و‏ ‏غیاب معمول‏ ‏،‏با صحبت از سر فصل های کتاب درسی ،موضوع‏ـ‏اتی که در کتاب ریاضی دوم راهنم‏ـ‏ائی یاد می گیریم را،برای بچه ها تشریح کرد‏م‏ و آنها را با پیش نی‏ـ‏از های این ‏مب‏ـ‏احث و ن‏ـ‏یز با کاربرد آنها در س‏ـ‏ال های بعد آشن‏ـ‏ا نمودم. در خلال صحبت،‏ ‏از انضب‏ـ‏اط کلاس و‏ ‏چگونگی تلاش آنه‏ـ‏ا برای کسب نمره مست‏ـ‏مر و‏ ‏موفقیت بیشترشان در سال تحصیلی نیز، نکاتی را یاد آور ‏شدم‏.‏ ‏اما، آنچه در هر سه کلاس به طور‏ ‏آزار دهنده ای، غیر قابل انکار بود‏ ‏؛‏ ‏بی میلی دانش آموزان از حض‏ـ‏ور در کلاس بود .بی حوصلگی بچه ها ،رشته کلام را از من می ربود؛نگاه های مکرر آنها به ساعت های مچی‏ ‏شان،‏ ‏خمیازه کشیدن های پی در پی اکثرشان و....‏ ‏همه گویای آن بود که حضور مرا در کلاس نمی خواهند.‏ ‏برخی ا‏صلاً مرا به ‏«‏هیچ‏»‏ هم نمی دیدند.
‏ در طول سال‏ ‏های خدمت‏ـ‏م ،‏ ‏این اولین باری بود که روز اول سال تحصیلی‏ را‏ چنین به پایان ‏
‏می بردم.‏ ‏ذهن‏م‏ مشغول بود!‏؟‏ ‏چ‏ـ‏را کلاس‏ هائ‏ی که در آن حضور پی‏ـ‏دا کرده ام تا این ح‏ـ‏د بی روح و