صفحه محصول - پاورپوینت انواع علم

پاورپوینت انواع علم (pptx) 52 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 52 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

انواع علم آنچه در اين مقاله مورد پژوهش واقع شده، مساله علم بارى است. در متون دينى ما بر عليم بودن خداوند تاكيد فراوانى شده است. يكى از آموزه هاى محورى اديان آسمانى اين است كه خداوند به همه چيز آگاه است و هيچ چيز از گستره علم او بيرون نيست. تاثيرات جدى اين باور در ساحت انديشه و عمل انسانى به قدرى روشن است كه ما را از توضيح بى نياز مى سازد. عقيده به علم شامل و عام خدا، هر چند كه از مسلمات دينى است؛ اما تحليل فلسفى آن با چالشهايى مواجه است كه تعمق بيشتر را موجه مى سازد. يكى از دشوارترين مباحث فلسفه الهى بحث علم خداى متعال است. بزرگان فلسفه و كلام تلاشهاى فراوانى براى تبيين آن مبذول داشته اند. برخى از فيلسوفان مانند شيخ الرئيس در التعليقات و صدر المتالهين در اسفار براى تبيين اين موضوع، به مباحث مقدماتى مهمى پرداختند. در عين حال، بين فيلسوفان و متكلمين اختلافات زيادى در اين زمينه مشاهده مى شود. تا آنجا كه براى فرار از پاره اى اشكالات، برخى از متكلمين بكلى علم الهى را هم نسبت به ذات خويش و هم نسبت به اشياى عالم منكر شده اند؛ اما غالب قريب به اتفاق فلاسفه و متكلمين علم خدا را در هر دو مورد پذيرفتند؛ هر چند درباره كيفيت اين علم بين خود آنها اختلاف نظر جدى وجود دارد. برخى، هم علم به ذات و هم علم به مخلوقات را عين ذات الهى دانسته اند و برخى ديگر علم به ذات را عين ذات و علم به مخلوقات را صورتهايى قائم به ذات و خارج از آن شمرده اند و بعضى علم تفصيلى ذاتى خداوند را نسبت به مخلوقات پذيرفته اند، اما برخى ديگر، چنين علمى را منكرند و علم تفصيلى پيشين به مخلوقات را خارج از ذات و قائم به ذات دانسته اند و برخى ديگر بكلى منكر علم تفصيلى پيشين شده اند و علم تفصيلى به مخلوقات را در مرتبه مخلوقات و بلكه عين وجود آنها مى دانند. برخى نيز علم خدا به مخلوقات را از نوع علم حصولى و برخى آن را از نوع علم حضورى دانسته اند. يكى از معضلات در مبحث علم بارى تعالى نحوه تبيين علم او به پديده هاى مادى است. اين مساله از چند جهت مورد اشكال واقع شده است: يكى اين كه پديده هاى مادى كثرت دارند و لازمه علم خدا به تك تك آنها، راه يافتن كثرت و تركيب در ذات حق است كه با بساطت و وحدت و صرافت ذات او سازگارى ندارد؛ ديگر اين كه پديده هاى مادى متغير و درگذرند و لازمه علم خدا به آنها اين است كه اين تغيير و تحول در ذات حق راه پيدا كند؛ از جهت سوم اين اشكال مطرح است كه طبق ديدگاه فيلسوفان، امور مادى نه مدرك واقع مى شوند و نه مدرك؛ يعنى امور مادى نه تنها صلاحيت درك و شعور را ندارند، قابل درك نيز نمى باشند. بنابراين، چگونه ممكن است كه خداوند به امور مادى جهان، علم داشته باشد. صدر المتالهين در باب علم بارى مى گويد: مطلب، سطحش بلند و جايگاهش رفيع و لطافتش بسيار است. ذهن از درك آن قاصر و دلها از شنيدن آن مدهوش و چشمها از ديدن نورش بى تاب است. (2) قبل از ورود به مساله علم الهى، شايسته است كه جهت توضيح بيشتر محل نزاع به پيروى از برخى فلاسفه مباحثى مقدماتى را در باب علم از قبيل تقسيم علم به حصولى و حضورى، انواع علم حضورى، تجرد علم، علم ذاتى، علم فعلى و... مطرح نماييم. هر چند كه اين تعريف، تعريف درستى است؛ اما، شامل علم حضورى نمى شود؛ زيرا در علم حضورى، آنچه كه در نزد مدرك حاصل مى شود حضور خود شى ء است نه صورت آن. بنابراين، بهتر است در تعريف علم گفته شود: علم عبارت است از حضور خود شى ء و يا صورت آن در نزد مدرك. تقسيم علم به حضورى و حصولى يكى از تقسيمات اوليه علم، تقسيم آن به حضورى و حصولى است. در علم حضورى، عالم بدون واسطه، از ذات معلوم آگاه مى شود و وجود واقعى و عينى معلوم براى عالم و مدرك منكشف مى گردد. به تعبير ديگر، واقعيت معلوم عين واقعيت علم است و شى ء ادراك كننده، بدون وساطت تصور ذهنى، واقعيت معلوم را مى يابد؛ مثل اين كه اراده كارى كنيم و يا تصميمى بگيريم يا اين كه لذت و اندوهى به ما دست دهد؛ در اين موارد، واقعيت اراده و تصميم و لذت و اندوه بر ما هويداست. علم حصولى علمى است كه در آن، واقعيت معلوم، به حالت بى واسطه مورد شهود و آگاهى قرار نمى گيرد، بلكه شخص از راه چيزى كه نمايانگر معلوم مى باشد و اصطلاحا صورت يا مفهوم ذهنى ناميده مى شود از آن آگاه مى گردد. در اين نوع علم، واقعيت معلوم غير از واقعيت علم است؛ مانند علم ما به زمين و آسمان و درخت ها و انسانهاى ديگر. وقتى كه صورتى از چهره فلان رفيق در حافظه خود داريم، آنچه كه نزد ما حاضر است و در حافظه ما وجود دارد صورتى است از چهره رفيق ما نه واقعيت آن. تا اينجا، فرق علم حصولى با علم حضورى در ناحيه علم و معلوم مطرح شد. يك فرق ديگر بين اين دو در ناحيه عالم وجود دارد و آن اين كه در علم حضورى، قوه مخصوص و آلت مخصوصى در حصول آگاهى دخالت نمى كند بلكه عالم، با ذات و واقعيت خود، واقعيت معلوم را مى يابد؛ اما در علم حصولى يك قوه مخصوصى از قواى مختلف نفسانى كه كارش صورتگرى و تصويرسازى است دخالت مى كند و صورتى تهيه مى نمايد و نفس به وسيله آن قوه عالم مى گردد. بنابراين، علم حضورى مربوط به يك دستگاه مخصوص از دستگاههاى مختلف نفسانى نيست ولى علم حصولى مربوط به يك دستگاه مخصوصى است كه دستگاه ذهن يا دستگاه ادراكى خوانده مى شود. (3) انواع علم حضورى يكى از مباحث مهم در معرفت شناسى، بحث انواع و اقسام علم حضورى است. در اينجا، به اختصار، به انواع علم حضورى اشاره مى شود: