صفحه محصول - پاورپوینت کاربرد گازهای محافظ

پاورپوینت کاربرد گازهای محافظ (pptx) 14 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 14 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بنام خدا Gas Shielding کاربرد گازهای محافظ در فرآیند GTAW و GMAW و بعضی موارد FCAW برای محافظت از حوضچه جوش استفاده می کنند. (جایگزین روکش الکترود یا پودر جوشکاری) جلوگیری از ورود هوا و گازهای موجود در آن به حوضچه جوش خنک نگه داشتن کناره های جوش و جلوگیری از گسترش محدوده ی HAZ و حرارت ورودی (Heat input) جلوگیری پاشش جرقه های جوش با آرام کردن حوضچه مذاب تأثیر بر تنظیم ولتاژ و آمپراژ جوش کمک به شروع قوس الکتریکی (Arc staring) تنظیم طول قوس، شدت قوس و نفوذ قوس، و کمک به پایداری قوس الکتریکی. جلوگیری از انحراف قوس و سوختگی لبه ورق. مزایای آرگون «Argon» سنگین تر از هوا بوده و به همین دلیل نیاز فشار گاز کمتری دارد (ولی در حالت جوشکاری سقفی نیاز به فشار بیشتری است) گازی است آرام که فعالیت حوضچه ی مذاب را به حداقل می رساند. برای بدست آوردن شدت جریان و طول قوس مناسب، به مقدار ولتاژ کمتری نیاز است، این مزیت به ویژه در جوشکاری های دستی ورق نازک کاربرد دارد. قدرت پاک کنندگی و شکنندگی قوس را در مواجهه با اکسیدها در جوشکاری AC ، آلومینوم و منیزیم افزایش می دهد. شروع قوس بسیار آسان تری نسبت به هلیم دارد. نسبت هلیم ارزان تر است و 10 برابر نسبت به هلیم سنگین تر است. معایب آرگون در وضعیت بالاسری به دلیل سنگینی گاز نیاز به فشار بیشتری می باشد. نفوذ جوش نسبت به سایر گازها (هلیم- دی اکسید کربن) کمتر است. استفاده از آرگون با جریان DCEP می تواند سوختگی لبه جوش (Under cut) را در سراسر طول جوش فراهم آورد. هلیوم عرض جوش در هلیم پهن تر و عمیق تر می باشد. سبک تر از آرگون است. فشار استفاده دو تا سه برابر آرگون بود و اغلب در وضعیت سربالا و سقفی کاربرد پیدا می کند. هلیوم از گازهای طبیعی بدست می آید ولی آرگون از طریق مایع کردن هوا بدست می آید. مقدار پاشش و جرقه در هنگام استفاده از هلیم به مراتب بیشتر از آرگون است. کاربرد هلیم برای جوشکاری فلزات ضخیم و نیز فلزات و آلیاژهایی که از انتقال حرارت بالاتری برخوردارند (مانند مس، آلومینیوم و منیزیم و آلیاژهای آنها) توصیه می گردد. مخلوط گازهای آرگون و هلیوم مخلوطی از آرگون و هلیم، ترکیبی از پایداری قوسی ناشی از وجود آرگون و افزایش حرارت ورودی و نفوذ ناشی از هلیوم را در فلز جوش به نمایش می گذارد، که با افزایش نسبت به هر یک، خلوص مشابه آن تقویت می گردد. یک ترکیب عمومی و معمول در بازار ترکیب 80 درصد آرگون با 20 درصد هلیوم است که به طور معمول در جوشکاری GTAW ، فولادهای زنگ نزن و غیرآهنی کاربرد دارد. ترکیب 20 درصد آرگون با 80 درصد هلیوم، نفوذ جوش فوق العاده بالاتر نسبت به حالت قبل و حوضچه ای متلاطم و ناپایدارتر ایجاد می کند. به طور کلی مخلوط آرگون و هلیم برای جوشکاری TIG اتوماتیک استفاده می شود. مخلوط گازهای آرگون – هیدروژن در مواردی که جوشکاری TIG به روش اتوماتیک بیشتر استفاده می شود. جوش را پهن تر، یکنواخت تر، شکل ظاهری مناسب تر و سرعت جوشکاری را بالاتر می برد. برای جوشکاری فولادهای کربنی و آلیاژی مناسب نیست. کاربردهای مهم در جوشکاری TIG برای فولاد زنگ نزن بالای ضخامت 5/1 سانتی متر (به ویژه آستنیتی)، آلیاژهای مس – نیکل، نیکل مس و سایر آلیاژهای پایه نیکل به روش TIG مناسب است. حداکثر درصد هیدروژن 15 درصد و آرگون 85 درصد است. در ایران 5 درصد هیدروژن و 95 درصد آرگون تولید می شود. مخلوط گازهای آرگون – اکسیژن ترکیبی از 1 تا 5 درصد اکسیژن به آرگون که فقط در فرآیند MIG استفاده می شود. نفوذ جوش را به شدت افزایش می دهد. برای جوشکاری مس و آلیاژهای آن استفاده می شود.