مبانی نظری و ادبیات تحقیق برنامه ریزی نیروی انسانی

قسمتی از متن:

برنامه ریزی نیروی انسانی:

در تعریف برنامه ریزی نیروی انسانی ذکر این نکته ضروری است که اکثر صاحبنظران مدیریت، برنامه ریزی نیروی انسانی را در اصل یک فرآیند استراتژیک می دانند که در جهت اهداف کلی سازمان و شیوه های لازم برای نیل به آن حرکت می کند. برای فرآیند برنامه ریزی نیروی انسانی[1] تعاریف متعددی بیان شده است که تعدادی از آن به شرح زیر است:

1- برنامه ریزی نیروی انسانی را فرآیند پدید آوردن و تعیین هدف ها، سیاست ها و برنامه هایی گویند که به پرورش، کاربرد و توزیع نیروی انسانی می پردازد تا مقاصد اقتصادی، خدماتی و ... تامین می شود (کیانی،1382).

2- برنامه ریزی نیروی انسانی فرآیندی است که بوسیله آن سازمان تعیین می کند که برای نیل به اهداف خود به چه تعداد کارمند با تخصص و مهارت هایی برای چه مشاغلی نیاز دارد (سعادت،1376).

3- تعیین تعداد افرادی که در سال های آینده برای تامین هدف های سازمان باید انتخاب گردند، آموزش ببینند، ترفیع یابند، بازنشسته یا اخراج شوند و مانند آن که براساس تسهیلات و وسایل مورد نیاز تخمین زده می شود (رضائیان،1374).

مراحل برنامه ریزی نیروی انسانی:

برنامه ریزی منابع انسانی را در چهار مرحله می توان به اجرا درآورد:

1- مرحله اول: در مرحله اول گردآوری، تحلیل و پیش بینی داده ها به منظور پیش بینی عرضه منابع انسانی صورت می گیرد. این مرحله بر پا داشتن یک نظام اطلاعاتی منابع انسانی است که به دنبال آن با افزودن بر نظام اطلاعاتی منابع انسانی تقاضای منابع انسانی نیز مورد پیش بینی قرار می گیرد.

2- مرحله دوم: در این مرحله هدف ها و سیاست های کلی منابع انسانی تعیین می گردند و بدنبال آن حمایت مدیران بلند پایه در مورد آنها (هدف ها) جلب می شود.

3- مرحله سوم: این مرحله شامل طراحی و به انجام رساندن طرح ها و برنامه های عملی در زمینه هایی مانند کارمند یابی، آموزش و ترفیع است که سازمان را قادر خواهد ساخت به هدف های منابع انسانی خود دست یابد.